Cerkiew zbudowana została w latach 1872 – 1857 w tradycji cerkiewnej, murowana z cegły i kamienia, częściowo otynkowana. Cerkiew jest jednonawowa z transeptem, którą zamyka węższe presbiterium z przylegającą do niego zakrystią. Budynek posiada dach siodłowy z siedmioma baniastymi wieżyczkami ze ślepymi latarniami. Frontowa wieża nakryta jest baniastym hełmem z latarnią otoczoną z dwóch stron dwoma mniejszymi przybudówkami zakończonymi podobnie jak wieża główna. Całość dachu pokryta miedzią.
Po II wojnie światowej cerkiew była używana jako kościół. Od 1987 r. zaczęto ponownie odprawiać w niej nabożeństwa w obrządku wschodnim. W 1996 r. odzyskała swoją pierwotną funkcję, przechodząc w ręce parafii greckokatolickiej w Krynicy.